-
1 zabijać czas
корота́ть (убива́ть) вре́мя -
2 zabijać czas
убивать времяOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zabijać czas
-
3 czas
сущ.• время• период• сезон• точка• цикл• эпоха• эра* * *времяgodzina час* * *♂, Р. \czasu 1. время ň;\czas miejscowy (lokalny) местное время; wolny \czas свободное время; dzisiejsze \czasу наше время; spędzać \czas проводить время; marnować (tracić) \czas терять время; nadrabiać \czas навёрстывать упущенное время; \czas nagli время не ждёт; w \czasie rzeczywistym в реальном времени, в режиме реального времени; wyjechać o \czasie выехать вовремя; \czas teraźniejszy, przeszły, przyszły грам. настоящее, прошедшее, будущее время;
2. пора ž;od \czasu jak... с тех пор как...;\czas (iść) do domu, do pracy пора (идти) домой, на работу; już \czas уже нора; nie \czas не пора, не время; do \czasu до поры до времени; najwyższy \czas пора, самое время;
3. в знач, нареч. \czasет а) иногда;б) случайно;czy ty \czasem nie jesteś chory? ты, случайно, не болен?;
4. в знач, нареч. \czasami иногда;● z \czasem с течением времени; póki (jest) \czas пока ещё есть время, пока не поздно; za dawnych \czasów в давние времена; w swoim \czasie в своё время; od tego \czasu с того времени; с тех пор; со jakiś (pewien) \czas, od \czasu do \czasu время от времени; иногда; zabijać \czas коротать (убивать) время; zdążyć na \czas успеть вовремя, успеть к назначенному времени; па \czas своевременно; przed \czasem раньше времени; rychło w \czas! ирон. как раз вовремя!;
komu w drogę, temu \czas погов. пора идти (ехать)+2. рога 3 а), 4. niekiedy
* * *м, P czasu1) вре́мя nczas miejscowy (lokalny) — ме́стное вре́мя
wolny czas — свобо́дное вре́мя
dzisiejsze czasy — на́ше вре́мя
spędzać czas — проводи́ть вре́мя
nadrabiać czas — навёрстывать упу́щенное вре́мя
czas nagli — вре́мя не ждёт
w czasie rzeczywistym — в реа́льном вре́мени, в режи́ме реа́льного вре́мени
wyjechać o czasie — вы́ехать во́время
czas teraźniejszy, przeszły, przyszły — грам. настоя́щее, проше́дшее, бу́дущее вре́мя
2) пора́ żod czasu jak... — с тех по́р как...
już czas — уже́ пора́
nie czas — не пора́, не вре́мя
do czasu — до поры́ до вре́мени
najwyższy czas — пора́, са́мое вре́мя
3) в знач. нареч. czasemа) иногда́б) случа́йноczy ty czasem nie jesteś chory? — ты, случа́йно, не бо́лен?
4) в знач. нареч. czasami иногда́•- z czasem- jest czas
- za dawnych czasów
- w swoim czasie
- od tego czasu
- co jakiś czas
- co pewien czas
- od czasu do czasu
- zabijać czas
- zdążyć na czas
- na czas
- przed czasem
- rychło w czas!
- komu w drogę
- temu czasSyn:
См. также в других словарях:
zabijać czas — {{/stl 13}}{{stl 7}} robić coś bez celu, by wypełnić czymś czas, z nudów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabijali czas grą w karty, oglądaniem telewizji. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabijać czas — Zagospodarowywać lub marnować czas Eng. To spend or waste time … Słownik Polskiego slangu
czas — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. czassie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okres wydzielony jakimiś wydarzeniami, zjawiskami itp.; wyodrębniona pora : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czasy napoleońskie. Wiosna to… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabijać — 1. Świat zabity deskami, pot. dechami; wieś, dziura zabita deskami, pot. dechami «miejsce bardzo odległe od głównych dróg, do którego nie dochodzą żadne wieści ze świata; zapadła dziura»: Świat tam głuchy, zabity deskami. Co pewien czas szukałem… … Słownik frazeologiczny
czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… … Słownik języka polskiego
czas — 1. Ciężkie czasy «okres kryzysu, niedostatku, trudności materialnych, kłopotów»: (...) dzięki stałemu zajęciu – umożliwiała przeżycie całej rodzinie w tych ciężkich czasach. R. Antoszewski, Kariera. 2. Coś jest kwestią czasu «coś musi… … Słownik frazeologiczny
zabijać — ndk I, zabijaćam, zabijaćasz, zabijaćają, zabijaćaj, zabijaćał, zabijaćany 1. forma ndk czas. zabić (p.) 2. «doprowadzać do utraty zdrowia, sił; wycieńczać, wyczerpywać» Zabija kogoś samotność, smutek. zabijać się 1. forma ndk czas. zabić się… … Słownik języka polskiego
zabić — 1. Świat zabity deskami, pot. dechami; wieś, dziura zabita deskami, pot. dechami «miejsce bardzo odległe od głównych dróg, do którego nie dochodzą żadne wieści ze świata; zapadła dziura»: Świat tam głuchy, zabity deskami. Co pewien czas szukałem… … Słownik frazeologiczny
zabić — dk Xa, zabićbiję, zabićbijesz, zabićbij, zabićbił, zabićbity zabijać ndk I, zabićam, zabićasz, zabićają, zabićaj, zabićał, zabićany 1. «pozbawić kogoś, coś życia w sposób gwałtowny, zadać komuś śmierć; uśmiercić, zamordować» Zabić kogoś… … Słownik języka polskiego
kłaść — 1. Kłaść coś komuś na sercu, na serce «polecać gorąco, zobowiązywać do czegoś»: Dziewczynę należy wysłać do sanatorium do Otwocka na czas długi, najkrócej na rok. Wtedy będzie uratowana. (...) – Panie Szymbart! – rzekł lekarz. – Kładę panu na… … Słownik frazeologiczny
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego
